Od pewnego czasu coraz popularniejsze staje się bycie permamentnym singlem - taki ktoś zaprzestaje poszukiwań drugiej połowy, angażuje się szybkie związki głównie dla przyjemności, nie planuje mieć dzieci i chce czerpać z życia jak najwięcej i jak najdłużej, co między innymi poprzednio wyliczone rzeczy mają ułatwić. Zaczynają się też organizować społeczności osób, które wyznają taki światpogląd. Czy wg Was to dobra czy zła postawa? Może ktoś się już z nią indentyfikuje? Czy to tylko dorabianie ideologii do samotności czy przede wszystkim przełamanie tradycyjnej wizji życia?

Samotnosc to dla niektórych dobry wybór po krzywdzic innych ludzi lepiej byc solo i kochac siebie najbardziej

Coś w tym jest bycie samemu,ciężko jest się przyzwyczaić że ktoś jest koło ciebie,troszczy się,opiekuje i chce bywać oraz interesuje.
Zwłaszcza jak jest już się dość spory czas i pogodził z tym,ma spory problem wówczas by wyciągnąć swe uczucia jakie ma, tyle że są one głęboko zakopane w nim.
I podzielam zdanie poprzedniczki,w końcowej fazie krótkiego wywodu jaki wyraziła.
Temu bo nie podejmujemy ryzyka i możliwości iż kogoś skrzywdzimy,choć niezamierzenie lecz to czynimy robiąc jej odmowę.

Tak moze trzeba szukac drugiej osoby w miare szybko bo pózniej ma sie jakies swoje nawyki przyzwyczajenia i ciezko juz byc z kims jednak

Czy szybko szukać to zależy od danej osoby,i fakt przy długim przebywaniu samemu powstają nawyki i przyzwyczajenia co powoduje że ciężko jest być z kimś blisko i przestawić swe nawyki.

Witam narazie jestem sam ale czy tak juz zostanie to raczej nie ludzie to istoty stadne podobno i samemu na dłuzsza mete zle

Tak złe jest bycie samemu nazbyt długo,czym dłużej tym ciężej jest odnaleźć się gdy ktoś jest i wspólnie chce się żyć,przyzwyczaić do obecności i jego troską,zainteresowaniem twym życiem.

Samemu smutno z kimś trudno początki trudne a życie ucieka  tak troska zainteresowanie i obecnosc to nic dziwnego tylko nowe znajomosci trzeba to przezyc a bedzie lepiej

Potrzeba to przeżyć a będzie lepiej,lecz niektóre jednostki jednak tego nie potrafią,tak im ciężko jest się przyzwyczaić choć wiedzą iż samotność jest zła,a dążą do bycia z kimś sami niewiedzą czego chcą.

Najgorzej jak ludzie sie boja po nieudanych zwiazkach najciezej zaufac drugiej osobie

Każdy to musi przejść nabrać odwagi w swe siły i ludzi oraz ze jest możliwość zakochania się,tylko potrzebny jest czas jaki leczy rany a ile go potrzeba to uzależnione jest od osoby,jego charakteru.

Dochodze do tego ze nie kazdy jednak umie sie przystosowac bo znajda sie zawsze jakies obawy i moze lepiej jednak byc samemu troche sie powtarzam ale cóz

Nieraz tak jest i jest to lepszy wybór by być samemu,tyle że ciężko to wyczuć co jest dobre.